روزجمعه، هشتم ربیع الاول سال 260 هـ.ق، امام حسن عسکری علیه السلام پس از اینکه نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری که هشت روز قبل معتمد به ایشانخورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد که امام یازدهمافزون بر این که مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده کرده بود، شبپیش از شهادتشان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه های بسیاری به شهرهایشیعه نشین فرستادند. خبر شهادت امام در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم بهاحترام او عزاداری کردند. به گفته مورخان، در روز شهادت امام علیه السلام،سامرا به صحرای قیامت تبدیل شده بود.
 بر اساس گفته شیخ صدوق، خود امامزمان علیه السلام با کنار زدن عمویش جعفر که قصد نمازگزاردن داشت، بر بدنپدر بزرگوارش نماز خواند.
حکومت عباسی از مدت ها پیش بر اساس سخن رسولالله صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام مبنی بر این که مهدیفرزند امام حسن عسکری علیه السلام است، امام یازدهم را زیر نظر داشت ومراقب بود تا فرزندی از ایشان نماند، ولی امام یازدهم با پنهان نگه داشتنخبر ولادت فرزندش این نقشه را باطل کرده بود. پس از شهادت امام علیه السلامکم کم خبر فرزندی به نام مهدی علیه السلام پخش شد و تلاش چند باره خلیفهعباسی برای یافتن امام مهدی علیه السلام به نتیجه نرسید.
مسأله خلافت وامامت در اسلام، تنها بر اساس لیاقت و شایستگی افراد بوده و سن و سال هیچتأثیری نداشته است. پیامبراکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله درسال سوم هجرت بعداز دعوت خویشان خود به اسلام، علی علیه‏السلام را که نوجوانی پیش نبود بهخلافت و وصایت منصوب کرد .عثمان بن سعید، نائب اول امام علیه السلام بود وبا آغاز غیبتولی عصر علیه السلام نامه های حضرت را به شیعیان می رساند. ازهمین زمان بود که شیعیان برای نخستین بار طعم غیبت را چشیدند. آغاز غیبتصغرا مصادف با آغاز امامت حضرت مهدی علیه السلام بود تا مردم آرام آرام بامفهوم تلخ و دردناک غیبت آشنا شده، بتوانند تا آن زمان که به اشتباه خود پیمی‌برند و به وظایف خود در برابر امامان آگاه می‌شوند، همچنان دینداربمانند.
در دوران غیبت صغرا چهار نایب خاص،امر وساطت میان امام علیهالسلام و شیعیان را به عهده داشته و چنان‌که خواهیم دید، همه آنها معروف وسرشناس بوده‌اند. آنان احکام دین را از وجود اقدس امام زمان علیه السلامگرفته و در اختیار شیعیان می‌گذاشتند. سؤالات [کتبی و شفاهی] ایشان را بهحضور امام زمان علیه السلام برده و سپس پاسخ را به شیعیان می‌رسانیدند وهمچنین، وجوه شرعی شیعیان را با وکالتی، که از امام داشتند، می‌گرفتند [وبه حضرت تحویل می‌دادند یا با اجازه ایشان مصرف می‌کردند] آنان جمعی بودندکه امام حسن عسکری علیه السلام در زمان حیات خود عدالتشان را تأیید فرمود وهمه را به عنوان امین امام زمان علیه السلام معرفی کرد و بعد از خود، ناظراملاک و متصدی کارهای خویش گردانید، و آنها را با نام و نسب به مردم معرفینمود.اینها، همه دارای عقل، امانت، وثاقت، دِرایت، فهم و عظمت بودند.
مسألهخلافت و امامت در اسلام، تنها بر اساس لیاقت و شایستگی افراد بوده و سن وسال هیچ تأثیری نداشته است. پیامبراکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله در سال سومهجرت بعد از دعوت خویشان خود به اسلام، علی علیه‏السلام را که نوجوانی پیشنبود به خلافت و وصایت منصوب کرد و به قوم خود دستور داد که از او اطاعتکنند. همچنین در واقعه مباهله با نصارای نجران، آن حضرتامام حسن وامامحسین علیه‏السلام را در حالی که کودک بودند به همراه خویش برد. شیخ مفید دراین‏باره می‏نویسد: پیامبر همراه حسنین در حالی که طفل بودند با نصارامباهله کرد. بعد از آن، این امر هیچگاه سابقه نداشت. این وقایع و شواهدبسیار دیگر تاریخی، دلایلی است که امامت حضرت ولی عصر علیه السلام را در سنکودکی تأیید می‏کند.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی سپاه عاشورا

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: